RICHARD DREYFUSS (Richard Nelson)

RICHARD DREYFUSS (Richard Nelson) rozpoczął swą karierę w latach 60. drobnymi rolami w filmach fabularnych Absolwent i Dolina lalek w 1967. Rola Baby Face Nelsona w filmie Dillinger w 1973 roku zagwarantowała mu główne role w Amerykańskim graffiti George’a Lucasa w tym samym roku oraz w Karierze Duddy Kravitza w 1974 roku.

       W 1975 r. Dreyfuss zagrał w kasowym przeboju Stevena Spielberga Szczęki, by ponownie spotkać się z tym reżyserem po dwóch latach przy zdjęciach do Bliskich spotkań trzeciego stopnia. W tym samym roku Dreyfuss zagrał rolę w Dziewczynie na pożegnanie Neila Simona, za którą został uhonorowany Oscarem dla najlepszego aktora. W kolejnych latach widzowie mogli go oglądać w The Big Fix (1978), The Competition (1980) oraz W końcu czyje to życie? (1981).

       W 1986 roku Dreyfuss zagrał z Nickiem Nolte i Bette Midler w hitowym Włóczędze z Beverly Hills, wyreżyserowanym przez Paula Mazursky’ego. W następnym roku aktor towarzyszył Barbrze Streisand w Wariatce Martina Ritta, Emilio Estevezowi w Zasadzce Johna Badhama oraz Danny’emu de Vito w filmie Wet za wet Barry’ego Levinsona.

       Z Paulem Mazurskym Dreyfuss spotkał się ponownie przy Dyktatorze z Paradoru w 1988 roku, a ze Stevenem Spielbergiem w 1989 roku przy okazji Na zawsze. W następnym roku można go było zobaczyć w sporych rolach w Pocztówkach znad krawędzi Mike’a Nicholsa oraz w filmie Rosencrantz i Guildenstern nie żyją Toma Stopparda. W 1991 roku zagrał w dwóch filmach: Jedna runda Lasse Hallestroma oraz Co z tym Bobem? Franka Oza.

       Wśród innych filmów na koncie Dreyfussa znalazły się: Zagubieni w Yonkers, Nowa zasadzka, Zrozumieć ciszę, Miłość w Białym Domu oraz Symfonia życia. Obecnie jest starszym członkiem panelu doradców w St. Anthony’s College na Uniwersytecie Oxford w Anglii.