WOLFGANG PETERSEN (reżyser / producent)

Urodzony w niemieckim mieście Emden Wolfgang Petersen (reżyser / producent) wyreżyserował swoje pierwsze produkcje teatralne w wieku 21 lat, jeszcze podczas studiów w Ernst Deutsch Theatre w Hamburgu. Kiedy w końcu zdecydował, że chce skoncentrować się wyłącznie na reżyserii, rozpoczął studia w berlińskiej akademii filmowej i telewizyjnej, w której pobierał nauki przez cztery lata.

       W 1970 roku Petersen zadebiutował w telewizji w charakterze reżysera obrazem Ich werde dich töten, Wolf („Zabiję cię, Wolf”), po którym nakręcił 6 dwugodzinnych odcinków do serialu Tatort („Miejsce zbrodni”). Reifezeugnis („Świadectwo maturalne), jeden z nakręconych przez niego odcinków serialu, uczynił z Nastassji Kinski wielką gwiazdę w dosłownie jeden dzień, a po dziś dzień film ten jest najpopularniejszą pozycją w historii niemieckiej telewizji.

       Do innych wczesnych sukcesów reżysera można zaliczyć Smog, który w 1975 roku zdobył srebrny medal Futura w Berlinie, a także Schwartz und weiss wie Tage und Nächte („Czarne i białe jak dzień i noc”), za który dostał nagrodę dla najlepszego reżysera podczas paryskiego festiwalu filmowego w 1978 roku.

       Petersen rozpoczął swą karierę fabularną, zdobywając niemiecką państwową nagrodę filmową dla najlepszego reżysera za film Einer von uns beiden („Jeden lub drugi”) w 1973 roku. Wkrótce zdobył uznanie na arenie międzynarodowej swym kontrowersyjnym dramatem z 1977 roku Die Konsequenz („Konsekwencje”); filmem o przygodach na morzu podczas drugiej wojny światowej Okręt (1981), wciąż będącym najpopularniejszym powojennym filmem niemieckim, za który zdobył dwie nominacje do Oscara (dla najlepszego reżysera i za najlepszy scenariusz będący adaptacją); Niekończąca się opowieścią (1984), która była jego pierwszym anglojęzycznym filmem; obrazem fantasy Mój własny wróg (1985), w którym zagrali Louis Gossett Jr. i Dennis Quaid; a potem – po osiedleniu się na stałe w Stanach Zjednoczonych – thrillerem Okruchy wspomnień (1991), z Tomem Berengerem w roli głównej.

W 1993 roku Petersen wyreżyserował pochlebnie oceniany przez krytyków thriller Na linii ognia, z Clintem Eastwoodem w roli głównej, trzykrotnie nominowany do Oscara (za najlepszą męską rolę drugoplanową, za najlepszy scenariusz i za najlepszy montaż). Po tym triumfie nadszedł czas na przeboje kinowe Epidemia (1995), z Dustinem Hoffmanem oraz Air Force One (1997), z Harrisonem Fordem. W 2000 roku Petersen powrócił do tematyki morskiej w dramacie Gniew oceanu, w którym główne role zagrali George Clooney i Mark Wahlberg. W swym kolejnym filmie przygodowym reżyser zabrał widzów 3000 lat wstecz w historii, do późnej epoki brązu, za sprawą Troi (2004), do której scenariusz napisał David Benioff na podstawie Iliady, ponadczasowego poematu Homera o miłości i wojnie. W filmie tym główne role zagrali Brad Pitt, Eric Bana i Orlando Bloom.

       Ostatnie pięć filmów Petersena wygenerowało ogółem dochód w wysokości 1,5 mld dolarów ze sprzedaży biletów w kinach na całym świecie.